อิษฏ์ ๑ หมายถึง ว. น่าปรารถนา, น่ารัก, เป็นที่พอใจ. (ส.).
น. การบูชา, เครื่องสักการบูชา. (ส.).
[อิดสะ] น. ความกระหาย, ความอยาก, ความต้องการ. (ส.).
[อิดสะ] น. การบูชา, การเซ่นสรวง. (ส.).
[อิด] น. หมี. (ป. อิส, อิสฺส; ส. ฤกฺษ).
[อิดสัดตฺรี] น. หญิง.
[อิดสัดตฺรี] น. หญิง.
[อิดสะหฺระ] ว. เป็นใหญ่, เป็นไทแก่ตัว, เช่น อิสรชน, ที่ปกครองตนเอง เช่น รัฐอิสระ, ไม่ขึ้นแก่ใคร, ไม่สังกัดใคร, เช่น อาชีพอิสระนักเขียนอิสระ. น. ความเป็นไทแก่ตัว เช่น ไม่มีอิสระ แยกตัวเป็นอิสระ. (ป. อิสฺสร; ส. อีศฺวร).