ความหมายของคำว่า ' อิศร '

ความหมายของคำว่า ' อิศร '
อิศร หมายถึง [อิด] น. ความเป็นเจ้าเป็นใหญ่, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่นนริศร มหิศร, หรือแผลงเป็น เอศร เช่น นฤเบศร. ว. เป็นใหญ่, เป็นใหญ่ในตัวเอง, เป็นไทแก่ตัวไม่ขึ้นแก่ใคร. (จาก ส. อีศฺวร ซึ่งมักใช้อิศวร).

อิศวร
[อิสวน] น. ชื่อเรียกพระศิวะซึ่งเป็นพระเจ้าองค์หนึ่งของพราหมณ์;ความเป็นเจ้าเป็นใหญ่, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส และแผลงเป็น เอศวร เช่น นเรศวร ราเมศวร, ใช้ย่อเป็น อิศร (อ่านว่า อิสวน)ก็มี เช่น ใยยกพระธำมรงค์ สำหรับองค์อิศรราช. (เพชรมงกุฎ).(ส. อีศฺวร).
อิษฏ์ ๑
ว. น่าปรารถนา, น่ารัก, เป็นที่พอใจ. (ส.).
อิษฏ์ ๒
น. การบูชา, เครื่องสักการบูชา. (ส.).
อิษฏี ๑
[อิดสะ] น. ความกระหาย, ความอยาก, ความต้องการ. (ส.).
อิษฏี ๒
[อิดสะ] น. การบูชา, การเซ่นสรวง. (ส.).
อิส
[อิด] น. หมี. (ป. อิส, อิสฺส; ส. ฤกฺษ).
อิสตรี, อิสัตรี
[อิดสัดตฺรี] น. หญิง.