อินท์ หมายถึง น. ชื่อเทวราชผู้เป็นใหญ่ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์และชั้นจาตุมหาราช,พระอินทร์; ผู้เป็นใหญ่. (ป.; ส. อินฺทฺร).
[ทะขีน] น. เสาหรือหลักหน้าประตูเมือง, หลักเมือง, เสาเขื่อน.(ป.; ส. อินฺทฺร + กีล).
[ทะนิน] น. ชื่อไม้ต้นชนิด Lagerstroemia speciosa Pers.ในวงศ์ Lythraceae ดอกสีม่วงแดงหรือชมพู ออกเป็นช่อตั้งตรงเมล็ดและใบใช้ทํายาได้.
[ทะนิน] น. ชื่อไม้ต้นชนิด Lagerstroemia speciosa Pers.ในวงศ์ Lythraceae ดอกสีม่วงแดงหรือชมพู ออกเป็นช่อตั้งตรงเมล็ดและใบใช้ทํายาได้.
[ทะผะลํา] น. ชื่อปาล์มชนิด Phoenix dactylifera L. ในวงศ์Palmae ผลกินได้, (ปาก) อินทผาลัม.
[อินทะ, อินทฺระ, อิน] น. ชื่อเทวราชผู้เป็นใหญ่ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์และชั้นจาตุมหาราช; ผู้เป็นใหญ่. (ส.; ป. อินฺท).
[อินทะ, อินทฺระ, อิน] น. ชื่อเทวราชผู้เป็นใหญ่ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์และชั้นจาตุมหาราช; ผู้เป็นใหญ่. (ส.; ป. อินฺท).
[อินทะนู] น. รุ้ง (แถบสีโค้งบนท้องฟ้า); เครื่องประดับบ่าอย่างหนึ่งเพื่อแสดงยศเป็นต้น; ชื่อลายขอบที่เป็นกระหนก.