อินเดียนแดง หมายถึง น. ชนชาวพื้นเมืองดั้งเดิมพวกหนึ่งในทวีปอเมริกา.
น. ธาตุลําดับที่ ๔๙ สัญลักษณ์ In เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็งเนื้ออ่อน สีขาวเงิน หลอมละลายที่ ๑๕๖.๒?ซ. ใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง เช่นทําอุปกรณ์เครื่องอิเล็กทรอนิกส์ ผสมกับโลหะอื่นให้เป็นโลหะเจือที่ใช้ในงานทันตกรรม ชุบฉาบผิวเหล็กซึ่งเคลือบด้วยเงินแล้ว. (อ. indium).
น. ชื่อเทวราชผู้เป็นใหญ่ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์และชั้นจาตุมหาราช,พระอินทร์; ผู้เป็นใหญ่. (ป.; ส. อินฺทฺร).
[ทะขีน] น. เสาหรือหลักหน้าประตูเมือง, หลักเมือง, เสาเขื่อน.(ป.; ส. อินฺทฺร + กีล).
[ทะนิน] น. ชื่อไม้ต้นชนิด Lagerstroemia speciosa Pers.ในวงศ์ Lythraceae ดอกสีม่วงแดงหรือชมพู ออกเป็นช่อตั้งตรงเมล็ดและใบใช้ทํายาได้.
[ทะนิน] น. ชื่อไม้ต้นชนิด Lagerstroemia speciosa Pers.ในวงศ์ Lythraceae ดอกสีม่วงแดงหรือชมพู ออกเป็นช่อตั้งตรงเมล็ดและใบใช้ทํายาได้.
[ทะผะลํา] น. ชื่อปาล์มชนิด Phoenix dactylifera L. ในวงศ์Palmae ผลกินได้, (ปาก) อินทผาลัม.
[อินทะ, อินทฺระ, อิน] น. ชื่อเทวราชผู้เป็นใหญ่ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์และชั้นจาตุมหาราช; ผู้เป็นใหญ่. (ส.; ป. อินฺท).