ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' อธิปไตย '

    อธิปไตย  หมายถึง [อะทิปะไต, อะทิบปะไต] น. อํานาจสูงสุดของรัฐที่จะใช้บังคับบัญชาภายในอาณาเขตของตน. (ป. อธิปเตยฺย ว่า ความเป็นใหญ่ยิ่ง). (อ. sovereignty).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • อธิมาตร

    [อะทิมาด] ว. เหลือคณนา. (ส.; ป. อธิมตฺต).

  • อธิมุตติ

    [อะทิมุดติ] น. อัชฌาสัย, ความพอใจ, ความตั้งใจ. (ป.; ส. อธิมุกฺติ).

  • อธิโมกข์

    น. ความตัดสินเด็ดขาด, ความเด็ดเดี่ยว; ความน้อมใจเชื่อ.(ป.; ส. อธิโมกฺษ).

  • อธิราช

    น. พระเจ้าแผ่นดินผู้ยิ่งใหญ่. (ส.).

  • อธิวาส

    น. ที่อยู่, บ้าน. (ป., ส.).

  • อธิวาสนะ

    [วาสะนะ] น. ความอดกลั้น, ความอดทน. (ป.).

  • อธิศีล

    น. ศีลอย่างสูง, ศีลอย่างอุกฤษฏ์. (ป. อธิสีล).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒