อาหม หมายถึง [หมฺ] น. ชนชาติไทยใหญ่สาขาหนึ่ง ที่เข้าไปอยู่ในแคว้นอัสสัมประเทศอินเดีย เมื่อราวพุทธศตวรรษที่ ๑๘, อะหม ก็ว่า.
[หะระ] น. การนํามา; การถือเอา. (ป., ส.).
[หฺรัด] น. ม้าใช้, ม้าเร็ว. (ช.).
[หฺรับ] น. ชื่อชนชาติผิวขาวพวกหนึ่งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของทวีปเอเชีย.
ว. อึดอัดใจ, ลําบากใจ, อลักเอลื่อ อิหลักอิเหลื่อ หรืออีหลักอีเหลื่อ ก็ว่า.
น. ของกิน, เครื่องคํ้าจุนชีวิต, เครื่องหล่อเลี้ยงชีวิต, เช่น อาหารเช้าอาหารปลา อาหารนก; โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น อาหารตา อาหารใจ. (ป., ส.).
น. ของกินนอกเวลากินอาหารตามปรกติ มักกินในเวลาบ่าย,ของว่าง ก็ว่า, ราชาศัพท์ใช้ว่า เครื่องว่าง.
น. การเซ่นสรวง. (ส. อาหุติ).