อาลัว หมายถึง น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ใช้แป้งสาลีตั้งไฟกวนกับกะทิ และน้ำตาลทรายจนสุกหยอดเป็นก้อนเล็ก ๆ แล้วผึ่งแดดให้ภายนอกแห้ง แต่ภายในยังเยิ้มเหมือนนํ้ามันตานี.
น. ทํานบ, คันนา; แถว, แนว, เช่น พนาลี ว่า แนวป่า. (ป., ส.).
น. ทํานบ, คันนา; แถว, แนว, เช่น พนาลี ว่า แนวป่า. (ป., ส.).
[โลก, โลกะ] น. แสงสว่าง, ความสว่าง; การดู, การเห็น,สิ่งที่เห็น. (ป., ส.).
[โลก, โลกะ] น. แสงสว่าง, ความสว่าง; การดู, การเห็น,สิ่งที่เห็น. (ป., ส.).
[โลกะกะสิน] น. การเจริญสมถกรรมฐานโดยตั้งใจเพ่งแสงสว่างเป็นอารมณ์. (ป.).
[โลกะนะ] น. การดู, การเห็น; การตรึกตรอง.
(ถิ่นอีสาน) น. อาผู้ชาย, น้องชายของพ่อ.