อาละวาด หมายถึง ก. ทําเกะกะระราน, แสดงอาการดุร้าย เอะอะตึงตัง หรือคลุ้มคลั่ง,เช่น เมาสุราอาละวาด ช้างตกมันอาละวาด.
น. ผู้ทําหน้าที่ทางหนังสือในราชสํานัก.
น. การเห็น, การสังเกต. (ส.).
ก. ห่วงใย, พัวพัน, ระลึกถึงด้วยความเสียดาย. น. ความห่วงใย,ความพัวพัน, ความระลึกถึงด้วยความเสียดาย. (ป., ส. อาลย).
ก. ระลึกถึงด้วยใจผูกพันไม่อยากจากกัน. น. ความระลึกถึงด้วยใจผูกพันไม่อยากจากกัน.
น. ที่อยู่, ที่พัก, เช่น ชลาลัย = ที่อยู่แห่งนํ้า หมายถึง ทะเลแม่น้ำเป็นต้น หิมาลัย = ที่อยู่แห่งหิมะ เป็นชื่อของเทือกเขาสูงอยู่ทางทิศเหนือของอินเดีย ยอดเขามีหิมะปกคลุมตลอดปี.
น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ใช้แป้งสาลีตั้งไฟกวนกับกะทิ และน้ำตาลทรายจนสุกหยอดเป็นก้อนเล็ก ๆ แล้วผึ่งแดดให้ภายนอกแห้ง แต่ภายในยังเยิ้มเหมือนนํ้ามันตานี.
น. ทํานบ, คันนา; แถว, แนว, เช่น พนาลี ว่า แนวป่า. (ป., ส.).