อารามิก หมายถึง ดู อาราม ๑.
ว. เอื้อเฟื้อ, มีแก่ใจ, มีใจเผื่อแผ่.
ว. มีใจเผื่อแผ่ทั่วไป.
น. ต้นชมพู่นํ้าดอกไม้. (ช.).
[อาลบ, อาละปะนะ] น. การพูด, การสนทนา, การเรียก, การทักทาย;ในไวยากรณ์ หมายถึง คําที่ใช้เรียกหรือทักทายผู้ที่ตนจะพูดด้วย เช่น'นายแดง แกจะไปไหน' คํา 'นายแดง' เป็นอาลปนะ. (ป., ส.).
[อาลบ, อาละปะนะ] น. การพูด, การสนทนา, การเรียก, การทักทาย;ในไวยากรณ์ หมายถึง คําที่ใช้เรียกหรือทักทายผู้ที่ตนจะพูดด้วย เช่น'นายแดง แกจะไปไหน' คํา 'นายแดง' เป็นอาลปนะ. (ป., ส.).
ก. ทําเกะกะระราน, แสดงอาการดุร้าย เอะอะตึงตัง หรือคลุ้มคลั่ง,เช่น เมาสุราอาละวาด ช้างตกมันอาละวาด.
น. ผู้ทําหน้าที่ทางหนังสือในราชสํานัก.