อาราม ๒ หมายถึง น. ความยินดี, ความรื่นรมย์, ความเพลิดเพลิน.
ว. มุ่งหมายอย่างรีบร้อน, พะวงที่จะทําการใด ๆ, ตั้งหน้าตั้งตา,ใช้นําหน้ากริยา เช่น อารามจะไปเลยลืมกระเป๋าสตางค์.
ดู อาราม ๑.
ว. เอื้อเฟื้อ, มีแก่ใจ, มีใจเผื่อแผ่.
ว. มีใจเผื่อแผ่ทั่วไป.
น. ต้นชมพู่นํ้าดอกไม้. (ช.).
[อาลบ, อาละปะนะ] น. การพูด, การสนทนา, การเรียก, การทักทาย;ในไวยากรณ์ หมายถึง คําที่ใช้เรียกหรือทักทายผู้ที่ตนจะพูดด้วย เช่น'นายแดง แกจะไปไหน' คํา 'นายแดง' เป็นอาลปนะ. (ป., ส.).
[อาลบ, อาละปะนะ] น. การพูด, การสนทนา, การเรียก, การทักทาย;ในไวยากรณ์ หมายถึง คําที่ใช้เรียกหรือทักทายผู้ที่ตนจะพูดด้วย เช่น'นายแดง แกจะไปไหน' คํา 'นายแดง' เป็นอาลปนะ. (ป., ส.).