อาราธน์, อาราธนา หมายถึง [อาราด, อาราดทะนา] ก. เชื้อเชิญ, นิมนต์, อ้อนวอน, (ใช้แก่พระภิกษุสามเณรและสิ่งศักดิ์สิทธิ์); ขอ. (ป., ส.).
ก. ขอนิมนต์ให้พระภิกษุหรือสามเณรแสดงธรรมโดยกล่าวคำเป็นภาษาบาลีว่า พฺรหฺมา จ โลกาธิปติ สหมฺปติ เทเสตุธมฺมํ อนุกมฺปิมํ ปชํ.
ก. ขอนิมนต์ให้พระสงฆ์สวดมนต์ โดยกล่าวคำเป็นภาษาบาลีว่า วิปตฺติปฏิพาหาย ปริตฺตํ พฺรูถ มงฺคลํ.
ก. ขอให้พระภิกษุหรือสามเณรให้ไตรสรณคมณ์และศีลโดยกล่าวคำเป็นภาษาบาลีว่า มยํ ภนฺเต ติสรเณน สห สีลานิ ยาจาม.
น. วัด; สวนเป็นที่น่ารื่นรมย์. (ป., ส.).
น. เกี่ยวกับวัด, ชาววัด. (ป.).
น. ความยินดี, ความรื่นรมย์, ความเพลิดเพลิน.
ว. มุ่งหมายอย่างรีบร้อน, พะวงที่จะทําการใด ๆ, ตั้งหน้าตั้งตา,ใช้นําหน้ากริยา เช่น อารามจะไปเลยลืมกระเป๋าสตางค์.