อาพัทธ์ หมายถึง ก. ผูกพัน, ติดพัน, เกี่ยวพัน. (ป., ส.).
น. เครื่องผูก, การผูก. (ป., ส.).
น. เครื่องผูก, การผูก. (ป., ส.).
[พาด] ก. เจ็บป่วย (ใช้แก่ภิกษุสามเณร). (ป., ส.).
ว. เป็นไข้, เจ็บป่วย, เป็นโรค. (ป., ส.).
ว. เป็นไข้, เจ็บป่วย, เป็นโรค. (ป., ส.).
ดู อาพาธ.
ดู อาพาธ.