อานิสงส์ หมายถึง น. ผลแห่งกุศลกรรม, ผลบุญ; ประโยชน์ เช่น อานิสงส์กฐิน.(ป. อานิสํส; ส. อานฺฤศํส, อานุศํส).
น. อํานาจ, ฤทธิ์เดช, ความยิ่งใหญ่. (ป., ส.).
น. อํานาจ, ฤทธิ์เดช, ความยิ่งใหญ่. (ป., ส.).
ก. เอานํ้ารดตัวหรือลงในนํ้าทั้งตัว เพื่อแก้ร้อนหรือชําระล้างเหงื่อไคลเป็นต้น เรียกว่า อาบนํ้า; ชโลม, ทา, ทําให้ซึมซาบ,เช่น อาบนํ้ารัก ลูกศรอาบยาพิษ; ไหลโซม เช่น เหงื่ออาบหน้า.
ก. ให้ผิวกายส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดถูกแดด เพื่อสุขภาพหรือความงาม.
(สํา) ก. เกิดก่อนจึงมีประสบการณ์มากกว่า.
ก. ตรากตรําทํางานด้วยความเหนื่อยยาก.
ก. อาบทั่วไป, ซึมซาบ; ซาบซ่าน, เอิบอาบ ก็ว่า.