ความหมายของคำว่า ' อติ '

ความหมายของคำว่า ' อติ '
อติ หมายถึง [อะติ] คํานําหน้าคําที่มาจากบาลีและสันสกฤตให้มีใจความว่าพิเศษ, ยิ่ง, มาก, เลิศล้น; ผ่าน, ล่วง, พ้นเลยไป, เขียนเป็น อดิก็มี. (ป., ส.).

อติชาต, อติชาต
[อะติชาด, อะติชาดตะ] ว. เลิศกว่าเผ่าพงศ์. (ป., ส.).
อติชาต, อติชาต
[อะติชาด, อะติชาดตะ] ว. เลิศกว่าเผ่าพงศ์. (ป., ส.).
อติชาตบุตร
น. บุตรที่มีคุณสมบัติสูงกว่าบิดามารดา, อภิชาตบุตร ก็ว่า.(ส. อติชาตปุตฺร; ป. อติชาตปุตฺต).
อติเทพ
น. เทวดาผู้ยิ่งกว่าเทวดาอื่น ๆ.
อติมานะ
น. ความเย่อหยิ่ง, ความจองหอง. (ป.).
อติราช
[อะติราด] น. เจ้าแผ่นดินผู้ยิ่งใหญ่, มหาราช. (ป.).
อติเรก, อติเรก
[อะติเหฺรก, เหฺรกกะ] ว. อดิเรก. (ป., ส.).