ค้นหาหมวดอักษร อ

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' อาจริย '

  อาจริย  หมายถึง [จะริยะ] (แบบ) น. อาจารย์. (ป., ส. อาจารฺย).

คำที่ใกล้เคียงกัน

• อาจริยวัตร

  น. กิจที่ควรประพฤติต่ออาจารย์. (ป. อาจริยวตฺต).

• อาจริยวาท

  น. ลัทธิที่ถือตามคติที่อาจารย์ได้สั่งสอนสืบ ๆ กันมา,มหายาน หรือ อุตรนิกาย ก็ว่า.

• อาจาด

  น. ของกินแก้เลี่ยนปรุงด้วยแตงกวา หัวหอม เป็นต้น แช่นํ้าส้มหรือนํ้ากระเทียมดอง.

• อาจาร, อาจาร

  [จาน, จาระ] น. ความประพฤติ, ความประพฤติดี; จรรยา,มรรยาท; ธรรมเนียม, แบบแผน, หลัก. (ป., ส.).

• อาจาร, อาจาร

  [จาน, จาระ] น. ความประพฤติ, ความประพฤติดี; จรรยา,มรรยาท; ธรรมเนียม, แบบแผน, หลัก. (ป., ส.).

• อาจารี

  น. ผู้มีจรรยา, ผู้ทําตามคติแบบแผน. (ส. อาจารินฺ).

• อาจารย์

  น. ผู้สั่งสอนวิชาความรู้; คําที่ใช้เรียกนําหน้าชื่อบุคคลเพื่อแสดงความยกย่องว่ามีความรู้ในทางใดทางหนึ่ง. (ส.; ป. อาจริย).