อดิเรกลาภ หมายถึง [อะดิเหฺรกกะลาบ] น. อติเรกลาภ, ลาภพิเศษ. (ป., ส. อติเรกลาภ).
[อะดิสอน, สวน] น. ผู้เป็นเจ้าเป็นใหญ่. (ส. อติ + อีศฺร, อติ + อีศฺวร).
[อะดิสอน, สวน] น. ผู้เป็นเจ้าเป็นใหญ่. (ส. อติ + อีศฺร, อติ + อีศฺวร).
[อะดิไส] ว. เลิศ, ประเสริฐ. (ส.; ป. อติสย).
[อะดีด, อะดีดตะ] ว. ล่วงแล้ว. น. เวลาที่ล่วงแล้ว. (ป., ส. อตีต).
[อะดีด, อะดีดตะ] ว. ล่วงแล้ว. น. เวลาที่ล่วงแล้ว. (ป., ส. อตีต).
[อะดีดตะกาน, ตะสะไหฺม] น. เวลาที่ล่วงแล้ว.
[อะดีดตะกาน, ตะสะไหฺม] น. เวลาที่ล่วงแล้ว.