ความหมายของคำว่า ' อัมพฤกษ์ '

ความหมายของคำว่า ' อัมพฤกษ์ '
อัมพฤกษ์ หมายถึง [อํามะพฺรึก] น. ชื่อเส้นซึ่งเป็นศูนย์กลางของร่างกายอยู่ด้านหน้าท้อง; อาการที่อวัยวะบางส่วนเช่นแขนขาอ่อนแรง.

อัมพาต
[อํามะพาด] น. อาการที่อวัยวะบางส่วนเช่นแขนขาตายไปกระดิกไม่ได้. (ส. อมฺ + วาต = โรคลม).
อัมพ
[อําพะ] น. ต้นมะม่วง, ใช้ว่า อัมพพฤกษ์ ก็มี. (ป.; ส. อามฺร).
อัมพวัน, อัมพวา
น. ป่าหรือสวนมะม่วง.
อัมพวัน, อัมพวา
น. ป่าหรือสวนมะม่วง.
อัมพร
[พอน] น. ฟ้า, ท้องฟ้า, อากาศ; เครื่องนุ่งห่ม ในคำว่า ทิคัมพร =ผู้นุ่งลมห่มทิศ คือ ชีเปลือย, เศวตัมพร = ผู้นุ่งห่มผ้าขาว คือชีผ้าขาวหรือชีปะขาว. (ป., ส.).
อัมพา
น. แม่, หญิงดี, (เป็นชื่อยกย่อง). (ป., ส.).
อัมพิละ
ว. มีรสเปรี้ยว. (ป.; ส. อมฺล). (เทียบ ข. อมฺพิล ว่า มะขาม).