อันตรการณ์ หมายถึง น. เหตุขัดข้อง, อุปสรรค, ความติดขัด. (ป.).
[พาก] (สถิติ) น. ช่วงคะแนนหรือขอบเขตของคะแนนเป็นต้นในขั้นหนึ่ง ๆ ในตารางแจกแจงความถี่ เช่น อันตรภาคของคะแนนตั้งแต่ ๘๖๑๐๐ เป็นอันดับ ๑.
[วาสก] น. ผ้าสบง. (ป.).
[อันตะระทาน, อันตฺระทาน] ก. สูญหายไป, ลับไป. (ป., ส.).
[อันตะรา] นิ. ระหว่าง. (ป.).
[อันตะราย] น. เหตุที่อาจทําให้ถึงแก่ความตายหรือพินาศ. (ป., ส.อนฺตราย ว่า อุปสรรคหรือภัยอันมาในระหว่าง).
[ยิกะทํา] น. 'ธรรมที่ทําอันตราย' หมายถึง เหตุขัดขวาง เช่น เหตุขัดขวางการอุปสมบท มีอายุไม่ครบ ๒๐ ปีบริบูรณ์หรือเป็นโรคเรื้อนเป็นต้น. (ป. อนฺตรายิกธมฺม).
ดู อันตราย.