อันดร หมายถึง [ดอน] น. ภายใน, ระหว่าง, มักใช้เข้าสนธิกับคําอื่น เป็นส่วนท้ายของคําสมาส เช่น พุทธ + อันดร = พุทธันดร นิร + อันดร = นิรันดร.(ป., ส. อนฺตร).
น. ชั้น เช่น พระสงฆ์นั่งตามอันดับ, ระเบียบ; ลําดับ เช่น สอบได้ในอันดับต้น ๆ.
น. ลิ้น. (ต.).
น. เต่า, ตะพาบนํ้า. (ต.).
[อันตะ] น. เขต, แดน; ปลายทาง, ที่จบ, อวสาน, ที่สุด; ความตาย,ความเสื่อมสิ้น. (ป., ส.).
[อันตะกะ] น. 'ผู้ทําที่สุด' หมายถึง ความตาย คือพระยม. (ป., ส.).
น. เวลาตาย. (ส.).
น. 'การกระทําซึ่งที่สุด' หมายถึง ตาย เช่น เขากระทําซึ่งอันตกิริยา. (ป.).