หฤทัยกัปน์, หฤทัยกัมป์ หมายถึง น. อาการเต้นแห่งใจ. (ส.).
ว. น่ารัก, ชื่นใจ. (ส. หฺฤทยปฺรีย).
ว. ผูกใจ, ชวนใจ, จับใจ. (ส.).
[หะริด] ว. น่าชื่นชม, ยินดี; สนุก, สบาย, ดีใจ. (ส. หฺฤษฺฏ; ป. หฏ?ฺ).
[หะริดสะดี] น. ความยินดี, ความปลาบปลื้ม. (ส. หฺฤษฺฏี).
[หะรึหัน] ว. ยินดี, ชื่นชม, ร่าเริง.
[หะรึโหด] ว. ชั่วร้าย, เลวทราม, ใจร้าย.
[หฺลง] ก. สําคัญผิด, เข้าใจผิด, เช่น กาหลงเข้าใจว่าไข่นกดุเหว่าเป็นไข่ของตน; หมกมุ่น, มัวเมา, คลั่งไคล้, เคลิบเคลิ้ม, เช่น หลงในอบายมุขหลงเสน่ห์; พลัด เช่น กาหลงเข้าไปในฝูงหงส์, เข้าไปแล้วหาทางออกไม่ได้ เช่น หลงป่า หลงทางเหลืออยู่, ตกค้างอยู่, เช่น มะม่วงหลง ฝนหลงฤดู; มีความจำเลอะเลือน, สติเฟือนไป, เช่น พอแก่ก็ชักจะหลงแล้ว;เรียกเสียงที่แผดดังผิดปรกติ หรือเสียงที่ผิดระดับเสียงดนตรีว่า เสียงหลง.