หรดี หมายถึง [หอระดี] น. ทิศตะวันตกเฉียงใต้. (ป.; ส. ไนรฺฤติ).
ว. หรับ ๆ.
[หันสะ-, หันสา] น. ความรื่นเริง, ความยินดี. (ส. หรฺษ).
[หันสะ-, หันสา] น. ความรื่นเริง, ความยินดี. (ส. หรฺษ).
[หฺรอ] ก. สึกเข้าไป, กร่อนเข้าไป, ในคําว่า สึกหรอ ร่อยหรอ.
[หฺรอก] (ปาก) ว. ดอก เช่น ไม่เป็นไรหรอก.
ว. มีเล็กน้อย, มีห่าง ๆ ไม่เป็นพวกเป็นหมู่, เช่น ต้นไม้ขึ้นหร็อมแหร็ม,กะหร็อมกะแหร็ม หรือ หย็อมแหย็ม ก็ว่า.
ว. ต้อย ๆ, หย็อย ๆ, (ใช้แก่กิริยาที่เด็กวิ่ง).