หนาม ๑ หมายถึง น. ส่วนแหลม ๆ ที่งอกออกจากต้นหรือกิ่งของไม้บางชนิดเป็นต้น เช่นหนามงิ้ว หนามพุทรา.
น. ลายหยักบนตัวหนังสือขอม; ส่วนที่เป็นหยัก ๆบนหลังจระเข้; โลหะที่มีลักษณะเป็นเขี้ยวคล้ายหนามสำหรับเกาะยึดหัวแหวนเป็นต้น.
(สํา) น. คนหรือเหตุการณ์ที่ทําให้รู้สึกเหมือนมีอะไรมาทิ่มแทงอยู่ในอกตลอดเวลา.
(สํา) ก. ตอบโต้หรือแก้ด้วยวิธีการทํานองเดียวกัน.
(สํา) น. คนที่มีปฏิภาณไหวพริบตามธรรมชาติโดยไม่ต้องมีใครสอน, มักใช้เข้าคู่กับ มะนาวกลมเกลี้ยงไม่มีใครกลึง.
น. ชื่อหอยทะเลกาบเดี่ยวในสกุล Murex วงศ์ Muricidae เปลือกมีหนามสั้นหรือยาวโดยรอบ เช่น ชนิด M. trapa.
น. ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Acacia pennata Willd. ในวงศ์ Leguminosaeต้นมีหนาม เปลือกใช้ย้อมแหอวนและใช้ทํายาได้.
(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกระบองเพชร. (ดู กระบองเพชร ๒).