หนาน หมายถึง (ถิ่น-พายัพ) น. เรียกคนที่สึกจากเพศภิกษุว่า หนานนั่น หนานนี่.
ดูใน หน้า.
ดูใน หน้า.
ดู กระดูกอึ่ง.
ดู หมอช้างเหยียบ.
น. ส่วนแหลม ๆ ที่งอกออกจากต้นหรือกิ่งของไม้บางชนิดเป็นต้น เช่นหนามงิ้ว หนามพุทรา.
น. ลายหยักบนตัวหนังสือขอม; ส่วนที่เป็นหยัก ๆบนหลังจระเข้; โลหะที่มีลักษณะเป็นเขี้ยวคล้ายหนามสำหรับเกาะยึดหัวแหวนเป็นต้น.
(สํา) น. คนหรือเหตุการณ์ที่ทําให้รู้สึกเหมือนมีอะไรมาทิ่มแทงอยู่ในอกตลอดเวลา.