ความหมายของคำว่า ' หน้าเก้อ '

ความหมายของคำว่า ' หน้าเก้อ '
หน้าเก้อ หมายถึง ว. มีสีหน้าเจื่อนเพราะรู้สึกผิดคาดหรือทําอะไรผิดพลาดไปเช่น เด็กตีหน้าเก้อเมื่อถูกจับได้ว่าทำความผิด.

หน้าเก่า
ว. ที่เคยเห็นหรือรู้จักกันมาเป็นเวลานานจนคุ้นตา เช่น ดาราหน้าเก่า ลูกค้าหน้าเก่า, หน้าเดิม ก็ว่า.
หน้าแก่
ว. ที่มองดูอายุมากกว่าอายุจริง เช่น เด็กคนนี้หน้าแก่, เรียกหมากที่หน้าเต็มใกล้จะสุกว่า หมากหน้าแก่.
หน้าขบ
ดู หน้าร่าหุ์, หน้าราหู.
หน้าขมึงทึง, หน้าถมึงทึง
น. หน้าตาที่บูดบึ้งไม่ยิ้มแย้ม, หน้าตาน่ากลัว.
หน้าขมึงทึง, หน้าถมึงทึง
น. หน้าตาที่บูดบึ้งไม่ยิ้มแย้ม, หน้าตาน่ากลัว.
หน้าขา
น. ส่วนหน้าของขานับตั้งแต่โคนขาถึงหัวเข่า.
หน้าข้าวตัง
น. หน้าซึ่งมีรอยแผลเป็นปรุ ๆ มักเกิดจากฝีดาษ, หน้ามอดก็ว่า.