ความหมายของคำว่า ' หูเบา '

หูป่าตาเถื่อน
ว. รู้ไม่ทันเหตุการณ์เพราะอยู่ห่างไกลหรือไม่สนใจเป็นต้น, โดยปริยายหมายความว่า ไม่รู้ขนบธรรมเนียมว่าควรปฏิบัติอย่างไรเพราะไม่ได้รับการอบรม เช่นคนสามัญเดินบนลาดพระบาท.
หูผีจมูกมด
(สํา) ว. รู้เรื่องอะไรได้เร็วทันท่วงที.
หูผึ่ง
ว. เอาใจใส่อยากฟังอยากรู้.
หูฝาด, หูเฝื่อน
ก. ได้ยินเสียงเพี้ยนไป.
หูฝาด, หูเฝื่อน
ก. ได้ยินเสียงเพี้ยนไป.
หูยาน
น. ชื่อพระเครื่องแบบหนึ่ง มีติ่งหูยาวมากผิดปรกติ.
หูยาวตายาว
ว. รอบรู้ทันเหตุการณ์, มองเห็นการณ์ไกล, หูกว้างตากว้างก็ว่า.