หิ่งหาย หมายถึง น. ชื่อไม้พุ่มหลายชนิดในสกุล Crotalaria วงศ์ Leguminosae ส่วนใหญ่ดอกสีเหลือง มีบางชนิดดอกสีม่วง ฝักกลมพอง, กิ่งหาย หรือ ติ่งหายก็เรียก.
น. ชื่อโรคติดต่อที่เกิดจากเชื้อ Sarcoptes scabiei ลักษณะเป็นเม็ดสีขาวใสเป็นเงาในเนื้อ ขึ้นตามผิวหนัง มีอาการปวดและคัน เรียกว่า หิดด้านเมื่อเม็ดแตกมีนํ้าเหลืองไหลเยิ้ม เรียกว่า หิดเปื่อย.
[หิด, หิตะ-] น. ความเกื้อกูล, ประโยชน์. (ป., ส.).
[หิด, หิตะ-] น. ความเกื้อกูล, ประโยชน์. (ป., ส.).
[หิตะกอน] น. ผู้ทําการเกื้อหนุน. (ป., ส.).
[หิตะปฺระโหฺยด] น. ประโยชน์เกื้อกูล.
[หิตะพด, หิตะวะจะนะ] น. คําที่เป็นประโยชน์เกื้อกูล.
[หิตะพด, หิตะวะจะนะ] น. คําที่เป็นประโยชน์เกื้อกูล.