ห่าย หมายถึง (ถิ่น-พายัพ) น. ข่าย.
[หายะนะ, หายยะนะ] น. ความเสื่อม, ความเสียหาย, ความฉิบหาย. (ป.).
[หายะนะ] น. ปี. (ป., ส.).
[หาน] ก. แบ่งส่วนเท่า ๆ กัน (ใช้แก่วิธีเลข). น. เรียกเครื่องหมายรูปดังนี้? ว่า เครื่องหมายหาร.หารร่วมมาก ดู ตัวหารร่วมมาก.
[หาน] น. สิ่งที่เอาไปได้; การนําไป, การถือเอา, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาสเช่น บริหาร อวหาร. (ป., ส.).
ว. งดงาม, น่าดู, น่ารัก. (ป., ส.).
ว. ถือเอา, นําไป, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาส เช่น อทินหารี ว่า ผู้ถือเอาของที่เขาไม่ได้ให้. (ส.).
ว. ถือเอา, นําไป, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาส เช่น อทินหารี ว่า ผู้ถือเอาของที่เขาไม่ได้ให้. (ส.).