หางช้าง หมายถึง น. (๑) ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Belamcanda chinensis DC. ในวงศ์ Iridaceaeใบเป็นแผ่นคล้ายพัดด้ามจิ้วหรือขนปลายหางช้าง, ว่านหางช้าง ก็เรียก,อีสานและพายัพเรียก ว่านมีดยับ. (๒) ข้าวฟ่างหางช้าง. (ดู ข้าวฟ่าง ที่ ข้าว).
น. ชื่อพรรณไม้ ๓ ชนิดในสกุล Capparis วงศ์ Capparidaceae คือ ไม้เถาชนิด C. sepiaria L. หนามโค้งลง C. pyrifolia Lam. หนามเหยียดตรงและไม้พุ่มชนิด C. radula Gagnep หนามโค้ง.
น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Caesalpinia pulcherrima (L.) Sw. ในวงศ์ Leguminosaeลําต้นและกิ่งมีหนาม ดอกสีแดง เหลือง หรือชมพู.
น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Delonix regia (Hook.) Raf.ในวงศ์ Leguminosae ลําต้นและกิ่งไม่มีหนาม ดอกสีแดงหรือแสด ออกดอกปีละครั้ง ขณะออกดอกผลัดใบ.
น. ชื่อนกชนิด Megalurus palustris ในวงศ์ Sylviidae ตัวสีนํ้าตาล มีลายตลอดทั่วตัว หางยาว อาศัยอยู่ตามทุ่งหญ้า หนองนํ้า ทุ่งนา เวลาบินหางจะกระดกขึ้นลง.
ดู กราย ๑.
น. สนหางสิงห์. (ดู สนหางสิงห์ ที่ สน ๑).
ดูใน หาง.