หัวลิง หมายถึง น. ชื่อไม้เถาชนิด Sarcolobus globosus Wall. ในวงศ์ Asclepiadaceaeผลขนาดผลส้มจีน มีสันตรงกลางคล้ายหัวลิง.
ดูใน หัว ๑.
ดู กระเบียน (๒).
ดู กระแตไต่ไม้ ๒.
[หัด, หัดสะ-] น. การหัวเราะ; การรื่นเริง, ใช้เป็นส่วนหน้าของคำสมาสเช่น หัสดนตรี หัสนาฏกรรม หัสนิยาย. (ป. หสฺส; ส. หรฺษ).
[หัด, หัดสะ-] น. การหัวเราะ; การรื่นเริง, ใช้เป็นส่วนหน้าของคำสมาสเช่น หัสดนตรี หัสนาฏกรรม หัสนิยาย. (ป. หสฺส; ส. หรฺษ).
น. วงดนตรีสากลซึ่งบรรเลงในงานรื่นเริง.
น. ละครหรือเรื่องราวที่ตลกขบขัน.