หัวรักหัวใคร่ หมายถึง ว. ที่รักมาก เช่น ศิษย์หัวรักหัวใคร่.
ว. ดื้อดัน.
ว. มากเกินปรกติจนขาดสติ ในความว่า เมาหัวราน้ำ เที่ยวหัวราน้ำ.
น. เรียกคนที่มีความคิดเห็นอย่างใดอย่างหนึ่งอย่างเอาจริงเอาจังว่า คนหัวรุนแรง. ว. ที่นิยมการเปลี่ยนแปลงความคิดเห็นการปฏิบัติ หรือนโยบายเป็นต้น อย่างหักหาญโดยไม่ยอมประนีประนอมใด ๆ.
(ปาก) ก. หัวเราะ.
น. ผู้เป็นกําลังสําคัญในการทํากิจการต่าง ๆ.
น. ผู้เป็นกําลังสําคัญในการทํากิจการต่าง ๆ.
น. ถ้อยคำหรือวลีที่แสดงสาระสำคัญของเรื่องซึ่งเขียนไว้ที่ต้นเรื่อง.