หัวแมลงวัน หมายถึง น. คำเปรียบขนาดของลูกมะม่วงที่แรกออกจากดอกประมาณเท่าหัวแมลงวัน.
น. นักเลงที่ชอบตีรันฟันแทง, มักเรียกว่า นักเลงหัวไม้.
(สํา) ว. รวบหมดทั้งหัวทั้งหาง; อาการที่ทำงานอยู่ตลอดเวลาโดยไม่มีเวลาหยุดพัก เช่น เขาทำงานหัวไม่วางหางไม่เว้นเขาถูกใช้งานจนหัวไม่วางหางไม่เว้น.
น. รถหัวขบวนรถไฟ มีเครื่องยนต์ใช้ลากจูงรถไฟทั้งขบวน,รถจักร ก็เรียก.
(โบ) น. หลักปักกันกระแสน้ำ. (ดู รอ).
น. พื้นดินที่แตกระแหง; โดยปริยายหมายความว่า แห่งหนในความว่า ทั่วทุกหัวระแหง.
ว. ที่รักมาก เช่น ศิษย์หัวรักหัวใคร่.
ว. ดื้อดัน.