หักลำ หมายถึง (สํา) ว. ทําให้เสียท่าหรือเสียเหลี่ยม.
ก. ทําหรือพูดโดยเจตนาให้อีกฝ่ายหนึ่งได้อาย.
ก. ร่วมใจกันมาก่อนแล้วกลับทําร้ายให้ในภายหลัง.
ก. หักเอาด้วยความกล้า, หักเอาด้วยอํานาจ.
ก. ยับยั้งใจ.
ก. เปลี่ยนทางไป, เปลี่ยนแนวไป; (แสง) ลักษณะการที่แสงเปลี่ยนแนวทางเคลื่อนที่เมื่อผ่านตัวกลางต่างชนิดกัน.
ก. ทำให้ผู้อื่นเสียเชิง.
ก. ระดมเข้าไปด้วยกำลังให้แตกหัก, โหมหัก ก็ว่า; เอากําลังแรงเข้ามาหักเอา, ทํางานโดยไม่บันยะบันยัง.