หวานลิ้นกินตาย หมายถึง (สำ) ก. หลงเชื่อคำพูดเพราะ ๆ หรือคำสรรเสริญเยินยอจะได้รับความลำบากในภายหลัง.
(สำ) ก. ตกอยู่ในฐานะที่จำต้องยอมรับ ไม่ว่าจะดีหรือร้าย พอใจหรือไม่พอใจก็ตาม.
น. ผักหวาน.
ก. โปรย เช่น หว่านทาน, สาดให้กระจาย, เช่น หว่านข้าวเปลือก, โดยปริยายหมายความว่า แจกจ่ายไปทั่ว ๆ เช่น หว่านเงิน.
(สำ) ก. ให้ผลประโยชน์แก่ผู้อื่นเพื่อหวังผลตอบแทน.
ว. ตะล่อมเข้ามาตามที่ต้องการ (มักใช้แก่กริยาพูด) เช่นพูดหว่านล้อม เจรจาหว่านล้อม.
ว. อาการที่รู้สึกเสียวในใจ.
น. (๑) ชื่อเรียกปาล์มหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Palmae ขึ้นเป็นกอลําผิวต้นยาวทอดเลื้อย เกลี้ยงเหนียว กาบและก้านใบมีหนาม เช่นหวายตะค้าทอง (Calamus caesius Blume), หวายขม (C. viminalisWilld.) หัวใช้ทํายาได้, หวายนํ้า (Daemonorops angustifolia Mart.).(๒) ชื่อกล้วยไม้ในสกุล Dendrobium วงศ์ Orchidaceae เช่นหวายตะมอย.