หลังคา หมายถึง น. ส่วนเบื้องบนของเรือนเป็นต้น สําหรับบังแดดและฝน.
น. เรือนหรืออาคารที่ถือเอาทะเบียนบ้านเป็นหลักในการนับเช่น หมู่บ้านนี้มี ๓๐ หลังคาเรือน.
สัน. ภายหลัง.
น. ส่วนที่เป็นพื้นราบรอบปุ่มฆ้อง, ชานฉัตร ก็ว่า.
(สำ) ว. ที่ไม่แสดงให้ปรากฏเปิดเผย เช่น เขาทำเป็นเศรษฐีใช้จ่ายฟุ่มเฟือย แต่ฐานะหลังฉากเต็มไปด้วยหนี้สิน, ตรงข้ามกับ หน้าฉาก. น. ความเป็นไปหรือพฤติกรรมที่ไม่เปิดเผย, ตรงข้ามกับ หน้าฉาก.
ว. มีลักษณะนูนโค้งขึ้น เช่น ถนนเป็นหลังเต่า ทับทิมเม็ดนี้เจียระไนแบบหลังเต่า. น. สันดอน.
(ปาก) น. ภรรยาของผู้มีอำนาจในวงราชการบ้านเมือง.
(สำ) ว. เรียกคนเกียจคร้านเอาแต่นอนว่า ขี้เกียจหลังยาว,ขี้เกียจสันหลังยาว ก็ว่า.