สว้าน หมายถึง [สะว่าน] ก. อาการที่ลมในท้องดันขึ้นมา เป็นอาการของไข้หนักจวนจะสิ้นใจ.
[สะหฺวาบ] น. ส่วนกายของคนและสัตว์สี่เท้า อยู่ระหว่างชายโครงกับสันกระดูกตะโพก เป็นส่วนที่ไม่มีกระดูก.
[สะหฺวา] น. เจ้า, ผู้เป็นใหญ่, นาย; ผัว, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระสวามี;เจ้าของ. (ส. สฺวามี, สฺวามินฺ; ป. สามิ).
[สะหฺวา] น. เจ้า, ผู้เป็นใหญ่, นาย; ผัว, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระสวามี;เจ้าของ. (ส. สฺวามี, สฺวามินฺ; ป. สามิ).
น. หญิงผู้เป็นใหญ่เป็นเจ้าของ. (ส. สฺวามินี).
ก. ยอมตนหรือมอบตนอยู่ใต้อํานาจ เช่น ข้าศึกเข้ามาสวามิภักดิ์,สามิภักดิ์ ก็ว่า. (ส. สฺวามินฺ + ภกฺติ ว่า ความซื่อตรงต่อเจ้า).
[สะหฺวาย] น. ต้นมะม่วง. (ข. สฺวาย).
น. ชื่อมะม่วงชนิดหนึ่ง. (ข.).