สงโกจ หมายถึง [โกด] (แบบ) ก. หดเข้า, สั้นเข้า; สยิ้ว, หน้านิ่วคิ้วขมวด. (ป. สงฺโกจ;ส. สํโกจ).
น. ความข้องอยู่, ความเกี่ยวพัน, การติดอยู่. (ป. สงฺค; ส. สํค).
[คอน] (แบบ) น. ความตกลง, สัญญา, ความผัดเพี้ยน. (ป. สงฺคร;ส. สํคร).
[คฺราม] น. การรบใหญ่ที่มีคนจำนวนมากต่อสู้ฆ่าฟันกัน, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น สงครามชีวิต สงครามปาก.(ส. สํคฺราม; ป. สงฺคาม).
น. สงครามระหว่างชนที่อาศัยอยู่ในประเทศเดียวกัน.
น. สงครามที่ใช้อาวุธนิวเคลียร์.
น. การต่อสู้ระหว่างประเทศต่อประเทศโดยไม่ใช้อาวุธแต่ใช้อํานาจอื่นแทน เช่น อำนาจทางการเมือง อำนาจทางเศรษฐกิจ.
น. สงครามใหญ่ที่มีประเทศมหาอำนาจเป็นคู่สงคราม.