สลอน หมายถึง [สะหฺลอน] ว. เห็นเด่นสะพรั่ง เช่น นั่งหน้าสลอน ยกมือสลอน.
[สะหฺลอย] (กลอน) ว. งาม.
[สะละ] น. ขนเม่น. (ป.).
[สะหฺละ] น. ชื่อปาล์มชนิด Salacca edulis Reinw. ในวงศ์Palmae ขึ้นเป็นกอคล้ายระกํา ผลสีคลํ้า ไม่มีหนาม เนื้อสีขาวหนาล่อนรสหวาน (เทียบ ม. salak); ชื่อระกําพันธุ์หนึ่งส่วนมากผลมีเมล็ดเดียว.
[สะหฺละ] น. ชื่อปลาทะเลชนิด Scomberoides sanctipetriในวงศ์ Carangidae ลําตัวแบนข้างและกว้างมาก มีจุดดําใหญ่อยู่บนเส้นข้างตัว ๕๘ จุด ตาเล็กอยู่ค่อนไปทางด้านสันหัว ขนาดโตได้ถึง ๑.๕ เมตร.
[สะหฺละ] ก. บริจาค เช่น สละทรัพย์ช่วยการกุศล, เสียสละก็ใช้; ผละออก เช่น กัปตันสละเรือ, ละทิ้ง เช่น สละบ้านเรือนออกบวช, ละวาง, ปล่อยวาง, (สิ่งที่ยังต้องการจะรักษาไว้กับตนอยู่เพื่อเห็นแก่ความสุขความสงบเรียบร้อย หรือเพื่อพลีบูชาเป็นต้น), เช่น สละกิเลส.
ก. ยอมเสียชีวิตเพื่อปกป้องประเทศชาติ.
ก. สละความเป็นพระมหากษัตริย์.