สฤก หมายถึง [สฺริก] น. บัวขาว. (ส.).
[สฺริคาน] น. หมาจิ้งจอก. (ส.).
[สฺริด] ก. ผ่านไป, พ้นไป, ล่วงไป. (ส.).
[สะหฺริดสะ, สะหฺริด] น. การทํา, การสร้าง, ใช้ว่า สฤษดิ์ก็มี. (ส.).
[สะหฺริดสะ, สะหฺริด] น. การทํา, การสร้าง, ใช้ว่า สฤษดิ์ก็มี. (ส.).
[สะหฺริดสะ, สะหฺริด] น. การทํา, การสร้าง, ใช้ว่า สฤษดิ์ก็มี. (ส.).
น. สฤษฏ์.
[สะหฺลด] ก. สังเวชใจ, รู้สึกรันทดใจ; เผือด, ถอดสี, เช่นหน้าสลด; เฉา, เหี่ยว, (ใช้แก่ใบไม้ดอกไม้ซึ่งขาดนํ้าเลี้ยงหรือถูกความร้อน) เช่น ต้นไม้ถูกความร้อนมาก ๆ ใบสลด.