สราญ หมายถึง [สะ] ว. สําราญ.
[ส้าว] ก. เร่ง; เตือนใจ.
[สะริตะ] น. แม่นํ้า, ลําธาร. (ส.; ป. สริตา).
[สะรี้] ดู กระซิก ๒.
[สะรีระ] น. ร่างกาย. (ป.; ส. ศรีร).
[สะรีระ] น. ร่างกาย. (ป.; ส. ศรีร).
น. การทํากิจเกี่ยวกับร่างกาย เช่น ถ่ายอุจจาระ ปัสสาวะ;การปลงศพ.
น. กระดูกของศพที่เผาแล้ว.