สรบับ หมายถึง [สฺระ] (กลอน) น. สารบับ.
[สะระพะ] ว. เสียงดัง, เอ็ดอึง. (ป.; ส. ศรว).
[สฺระเพด] น. สรรเพชญ. (ส. สรฺวชฺ?).
[สะระ] น. สัตว์ในนิยายว่ามี ๘ ขา มีกําลังยิ่งกว่าราชสีห์.(ป.; ส. ศรภ).
[สะระพันยะ, สอระพันยะ] น. ทํานองสําหรับสวดคําที่เป็นฉันท์, ทํานองขับร้องทํานองหนึ่ง, เช่น สวดสรภัญญะทำนองสรภัญญะ. (ป.).
[สะระ] น. ตุ๊กแก. (ป.).
[สฺรม] ก. ขอ, มักใช้ว่า สรวม. (ข. สูม). ว. พร้อม.
[สัน] ก. เลือก, คัด, เช่น จัดสรร เลือกสรร. (ข. สรัล).