สรทะ หมายถึง [สะระ] น. ฤดูใบไม้ร่วง, ฤดูสารท. (ป.; ส. ศรท).
[สฺระ] (กลอน) น. แม่นํ้า, ใช้ว่า จทึง ฉทึง ชทึง ชรทึง สทิงหรือ สทึง ก็มี. (ข. สฺทึงว่า คลอง).
[สฺระ] (กลอน) ว. ไม่นูน, ราบ.
[สฺระหฺนุก] (กลอน) ว. สนุก.
[สฺระ] น. ปี่ไฉน เช่น นักคุณแคนคู่ฆ้อง สรไน. (หริภุญชัย).
[สฺรบ] (โบ; กลอน) ว. ทั่ว, พร้อม, เขียนเป็น สรับ ก็มี.
[สฺระ] (กลอน) น. สารบบ.
[สฺระ] (กลอน) น. สารบับ.