สมโมท หมายถึง [โมด] ก. ยินดี, ร่าเริง, พอใจ, สัมโมท ก็ว่า. (ป., ส. สมฺโมท).
[โยก] ก. ร่วมประเวณี. (ส.).
[สะหฺมอน, สะหฺมอนระ, สะหฺมอระ] น. การรบ, การสงคราม.(ป., ส.).
[สะหฺมอน, สะหฺมอนระ, สะหฺมอระ] น. การรบ, การสงคราม.(ป., ส.).
[สะหฺมอนระพูม, สะหฺมอระพูม] น. สนามรบ. (ส.).
[สะหฺมอน] น. นางงามซึ่งเป็นที่รัก. (ส. สฺมร ว่า กามเทพ).
น. เครื่องตกแต่งขอบต้นแขน และปลายแขนเสื้อครุย ปักด้วยดิ้น เงินแล่ง ทองแล่ง เป็นลวดลายต่าง ๆ; ผ้าคาดเอวปักด้วยดิ้น เงินแล่ง ทองแล่งเป็นลวดลายต่าง ๆ โบราณใช้เป็นเครื่องประกอบอย่างหนึ่งที่แสดงศักดิ์, สํารด หรือผ้าแฝง ก็เรียก.
[สะมัด, สะมัดถะ, สะหมัดถะ] ว. สามารถ. (ส. สมรฺถ ว่าผู้สามารถ; ป.สมตฺถ).