สภาจาร หมายถึง น. ขนบธรรมเนียมขององค์การหรือสถานที่ประชุม. (ส.).
น. ผู้เป็นประธานในที่ประชุม. (ส.).
น. ผู้เป็นประธานในที่ประชุม. (ส.).
(กฎ) น. สภานิติบัญญัติสภาหนึ่ง ซึ่งเมื่อรวมกับวุฒิสภาแล้วประกอบเป็นรัฐสภา ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย(พุทธศักราช ๒๕๔๐) สภาผู้แทนราษฎรประกอบด้วยสมาชิกจำนวน ๕๐๐ คน ซึ่งมาจากการเลือกตั้งแบบบัญชีรายชื่อที่พรรคการเมืองจัดทำขึ้นจำนวน ๑๐๐ คน และสมาชิกซึ่งมาจากการเลือกตั้งแบบแบ่งเขตเลือกตั้งจำนวน ๔๐๐ คน มีหน้าที่ในทางนิติบัญญัติ และมีอำนาจควบคุมการบริหารราชการแผ่นดินตามระบบการปกครองแบบรัฐสภา.
[สะพาก] ว. ร่วมกัน, อยู่หมวดเดียวกัน; เหมือนกัน, เท่ากัน. (ป.).
น. ความเป็นเองตามธรรมดาหรือตามธรรมชาติ เช่น สภาพความเป็นอยู่ สภาพดินฟ้าอากาศ, ลักษณะในตัวเอง; ภาวะ,ธรรมชาติ. (ป. สภาว; ส. สฺวภาว).
น. ลักษณะหรือภาวะหรือธรรมชาติที่เป็นมาแต่แรก.
น. หลักแห่งความเป็นเอง.