สกุณ หมายถึง น. นก. (ป.; ส. ศกุน).
(กลอน) น. นก.
(กลอน) น. นก.
น. รก, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระสกุน.
น. นก. (ป.; ส. ศกุนฺต).
[สะกุน] น. ตระกูล, วงศ์, เชื้อสาย, เผ่าพันธุ์; เชื้อชาติผู้ดี เช่น เป็นคนมีสกุล ผู้ดีมีสกุล.
[สะกุนรุนชาด] น. ตระกูลผู้ดี เช่น เขาเป็นคนมีสกุลรุนชาติ.
น. ที่สวมเท้าทําด้วยโลหะมีล้อเล็ก ๆ ใช้สวมเวลาเล่นสเกต; ชื่อการเล่นอย่างหนึ่งที่ผู้เล่นต้องสวมสเกตวิ่งไปมาบนพื้นเรียบ ๆ.(อ. roller skate).