ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' สูร '

    สูร  หมายถึง [สูน, สูระ] น. ผู้กล้าหาญ, นักรบ; พระอาทิตย์. (ป., ส.). ว. กล้าหาญ, เข้มแข็ง. (ป.; ส. ศูร).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • สูรย–

    [สูระยะ–] น. พระอาทิตย์, ตะวัน, มักใช้เป็นส่วนหน้าของสมาส. (ส.; ป. สุริย).

  • สูรยกานต์

    น. ชื่อแก้วชนิดหนึ่งถือกันว่าเมื่อถูกแสงพระอาทิตย์ทําให้เกิดไฟ, สุริยกันต์ หรือ สุริยกานต์ ก็ว่า. (ส. สูรฺยกานฺต;ป. สุริยกนฺต).

  • สูรยคราส, สุริยคราส

    น. 'การกลืนดวงอาทิตย' ตามความเข้าใจของคนโบราณที่เชื่อว่าพระราหูอมดวงอาทิตย์, สุริยุปราคา ก็เรียก.

  • สูรยคราส, สุริยคราส

    น. 'การกลืนดวงอาทิตย' ตามความเข้าใจของคนโบราณที่เชื่อว่าพระราหูอมดวงอาทิตย์, สุริยุปราคา ก็เรียก.

  • สูรยพิมพ์

    น. ดวงหรือวงตะวัน, สุริยมณฑล หรือ สูรยมณฑล ก็ว่า.

  • สูรยมณฑล

    น. ดวงหรือวงตะวัน, สุริยมณฑล หรือ สูรยพิมพ์ ก็ว่า.(ส.; ป. สุริยมณฺฑล).

  • สูรยวาร

    น. วันอาทิตย์, อาทิจจวาร หรือ อาทิตยวาร ก็ว่า.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒