ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' สูง '

    สูง  หมายถึง ว. มีระยะที่วัดตรงขึ้นไปตามแนวตั้งฉากกับพื้น เช่น ต้นไม้สูง ภูเขาสูง; เหนือระดับปรกติ เช่น อุณหภูมิสูงไข้สูง ความสามารถสูง; แหลม เช่น เสียงสูง, ระดับเหนือเสียงกลางเช่น อักษรสูง; ตรงข้ามกับ ต่ำ เช่น จิตใจสูง.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • สูงค่า

    ว. มีค่ามาก เช่น แจกันลายครามใบนี้สูงค่ามากเพราะเป็นสมบัติตกทอดมาหลายชั่วอายุคนแล้ว, มีค่าสูง, มีราคาสูง,เช่น แหวนเพชรวงนี้สูงค่ามาก.

  • สูงชั่วนกเขาเหิน, สูงเท่านกเขาเหิน

    (สํา) ว. สูงระดับที่นกเขาบิน.

  • สูงชั่วนกเขาเหิน, สูงเท่านกเขาเหิน

    (สํา) ว. สูงระดับที่นกเขาบิน.

  • สูงเทียมเมฆ

    (สํา) ว. สูงมาก.

  • สูงศักดิ์

    ว. มียศศักดิ์หรือตระกูลสูง เช่น เจ้านายเป็นบุคคลที่สูงศักดิ์ เขาสืบเชื้อสายมาจากขุนนางผู้สูงศักดิ์.

  • สูงส่ง

    ว. ที่ยกย่องกันว่าดีเด่น เช่น วรรณคดีเรื่องนี้ยกย่องกันว่ามีค่าทางวรรณศิลป์สูงส่ง.

  • สูงสุด

    ว. มากที่สุด เช่น ตัวเลขสูงสุด เขาได้คะแนนคณิตศาสตร์สูงสุดในชั้น.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒