สุว– หมายถึง [–วะ–] คําอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤตแปลว่า ดี,งาม, ง่าย, สําหรับเติมหน้าคํา เช่น สุวคนธ์. (ป., ส. สุ).
ว. สุภาพ.
[–วัน, –วันนะ–] น. ทอง. (ส. สุวรฺณ; ป. สุวณฺณ).
[–วัน, –วันนะ–] น. ทอง. (ส. สุวรฺณ; ป. สุวณฺณ).
[สุวันนะพูม] น. ดินแดนแหลมทองซึ่งเชื่อกันว่ามีอาณาบริเวณครอบคลุมพม่า ไทย ลาว เขมร เวียดนาม มาเลเซียและสิงคโปร์.
[–วะ] น. นกแขกเต้า. (ป.; ส. ศุก).
น. หมา. (ป.; ส. ศฺวาน).
ว. สอนง่าย, ว่าง่าย, ดัดง่าย. (ป., ส.).