สุราลัย หมายถึง น. ที่อยู่ของเทวดา, สวรรค์. (ส.).
น. พระอินทร์. (ส.; ป. สุรินฺท).
น. พระอินทร์. (ส.).
ว. มีสีดี, มีสีงาม, งามฉูดฉาด, งามเรืองรอง, ใช้เพี้ยนไปเป็นสุหร่ง ก็มี. (ป., ส.).
ว. มีสีดี, มีสีงาม, งามฉูดฉาด, งามเรืองรอง, ใช้เพี้ยนไปเป็นสุหร่ง ก็มี. (ป., ส.).
[สุระ–] น. ต้นสารภี.
[สุระ–] น. เครื่องหอม. (ป.; ส. สุรภิ).
[สุรัด] น. ความปลาบปลื้มหรือความยินดียิ่ง. (ส. สุ + รติ).