สุ่ม ๒, สุ่ม ๆ หมายถึง ว. อาการที่ทำไปโดยไม่แน่ใจว่าจะถูกหรือไม่, ไม่เฉพาะเจาะจง, เช่น ทำสุ่มไปไม่รู้ว่าถูกหรือผิด ลองถามสุ่ม ๆไปเผื่อจะมีใครไปด้วย.
ก. หาตัวอย่างเพื่อแทนกลุ่มโดยไม่เฉพาะเจาะจง เช่นสุ่มตัวอย่างสินค้าเพื่อตรวจคุณภาพ.
ว. ซุ่มซ่าม, ไม่ระมัดระวังให้ดี, ไม่ดูให้ดี, เช่น เดินสุ่มสี่สุ่มห้าเลยตกบันได กินอาหารสุ่มสี่สุ่มห้าเลยท้องเสีย.
น. ที่ซึ่งมีต้นไม้หรือเถาวัลย์ปกคลุมให้ร่มครึ้ม, มักใช้เข้าคู่กับคำ พุ่มไม้ เป็น สุมทุมพุ่มไม้.
ว. ใจดี, พอใจ. (ส.).
[สุมะ–] น. ดอกไม้, ดอกมะลิ. (ป., ส.).
[สุมะ–] น. ดอกไม้, ดอกมะลิ. (ป., ส.).
[สุมะนัด] ว. ใจดี; ดีใจ, พอใจ. (ส.).