สุธาโภชน์ หมายถึง น. ของกินอันเป็นทิพย์. (ป.).
[สุทารด] (ราชา) น. นํ้ากิน, ใช้ว่า พระสุธารส.
[สุทารดชา] (ราชา) น. นํ้าชา, ใช้ว่า พระสุธารสชา.
น. “ผู้กินอาหารทิพย์” คือ เทวดา. (ป.; ส. สุธาศินฺ).
น. “ผู้กินอาหารทิพย์” คือ เทวดา. (ป.; ส. สุธาศินฺ).
น. ปูนขาว; เครื่องโบกและทา. (ป., ส.).
น. ช่างอิฐช่างปูน. (ส.).
น. คนมีปัญญา, นักปราชญ์. (ป., ส.).